Page 130 - 05-Patient Safety

664  คู่มือหลักสูตรความปลอดภัยของผู้ป่วยขององค์การอนามัยโลก: ฉบั บสหวิชาชีพ (ฉบับภาษาไทย) เล่ม 5
การสื่อสารระหว่างผู้ป่วยและผู้ให้บริการเป็นเรื่องส� ำคัญ
ในกรณีนี้เภสัชกรรับรู้ว่ าผู้ป่วยไม่เข้าใจว่ายาปฏิชีวนะกินอย่างไร จึง
ได้ให้ เวลาอธิบายแก่ผู้ป่วยถึงยาแต่ละตัวและการใช้ที่เหมาะสม
แมรี่ (Mary) เป็ นผู้หญิงอายุ 81 ปี ป่วยเป็นโรคหั วใจ มีอาการปวด
เรื้อรังที่มี สาเหตุจากการปวดหลังที่รุนแรงร่วมกับกระดูกพรุ น และภาวะซึม
เศร้าที่มีสาเหตุ มาจากอาการปวดอย่างต่อเนื่อง แมรี่ ไม่เชื่อมั่นในยาที่ได้รับ
โดยเธอได้รับยาจากแพทย์ระบบประสาท แพทย์ ต่อมไร้ท่อ แพทย์เวชปฏิบัติ
ทั่วไปสองคน และแพทย์โรคข้อและกระดูก รวมยาทั้งสิ้น 18 รายการ ยา
หลายตัวส�ำหรับแก้ปวด เธอกินยากลุ่มเอนเสด (NSAIDS) บ่อย จึงท�ำให้มี
อาการเยื่อบุกระเพาะอาหารอักเสบ ท�ำให้เธอระมัดระวังการกิ นยาแก้ปวด
เธอจึงกิ นยาบ้างไม่กินบ้าง แมรี่ไปร้านยาต่างๆ เพื่อซื้อยาแก้ปวด (เช่น
พาราเซตามอล ไอบูโพรเฟน และอื่นๆ เป็นต้น)
แมรี่ วิตกกังวลกับยาแก้ ปวดที่ กินอยู ่เพราะห่ วงการเป็นพิษต่อ
กระเพาะอาหาร บางครั้งเธอใช้ยาทุกตัว รวมทั้ งยาที่ซื้อมาเองจากร้าน
ขายยา แต่แมรี่ไม่รู้สึกว่าอาการดีขึ้น แมรี่ กลัวอาการที่ไม่พึ งประสงค์ของยา
ทรามาดอล (tramadol) จึงไม่ใช้ อย่างสม�่ำเสมอ หากต้องการลดอาการ
ปวดที่รุนแรง เธอจะใช้ยาพาราเซตามอลแต่ ก็ไม่ค่อยได้ผล แม้ ว่าเธอใช้ยา
แก้อาการซึมเศร้าซิทาโลแพรม (citalopram) อย่างสม�่ำเสมอมากกว่ าหนึ่ง
สัปดาห์แต่ก็ไม่รู้สึกว่าอาการดีขึ้น ต่ อมาเธอกินบ้างไม่กิ นบ้าง กล่อง B.11.1
ได้แสดงรายการยาที่แมรี่ ใช้ทั้งหมด
เภสัชกรตระหนักดีว่าเธอไม่เข้ าใจว่ายาแต่ละตัวของเธอมีผลอย่างไร
จึงให้เวลาอธิบายแก่เธอ เขาบอกเธอถึงการใช้ที่ไม่เหมาะสมของการใช้ร่วม
กันของยากลุ่มเอนเสด (NSAIDs) และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
• การใช้ยาเมทาไมซอล (metamizol) ร่วมกับพาราเซตามอลขนาดสูง
ใช้ได้ หากตับของเธอปกติ
• วางแผนที่จะประเมิ นผลของยาซิทาโลแพรม (citalopram) หลังรับ
ยาหนึ่งเดื อน
• ความส�ำคั ญของการแจ้งแพทย์เกี่ยวกับยาของเธอและประวัติการ