248
คู่
มื
อหลั
กสู
ตรความปลอดภั
ยของผู้
ป่
วยขององค์
การอนามั
ยโลก: ฉบั
บสหวิ
ชาชี
พ (ฉบั
บภาษาไทย) เล่
ม 3
ปั
ญหาด้
าน: การลดการแพร่
กระจายเชื้
อให้
เหลื
อน้
อยที่
สุ
ด
หั
วข้
อคู่
มื
อหลั
กสู
ตรและความเกี่
ยวข้
องกั
บการปฏิ
บั
ติ
ศั
ลยแพทย์
ออกจากห้
องผ่
าตั
ดไป
ชั่
วครู่
เพื่
อรั
บสายโทรศั
พท์
มื
อถื
อ
และกลั
บมาท�
ำการผ่
าตั
ดต่
อไป
โดยใส่
ถุ
งมื
อเดิ
ม ท�
ำให้
ผู้
ป่
วยเกิ
ด
การติ
ดเชื้
อที่
แผลหลั
งการผ่
าตั
ด
หั
วข้
อที่
5 “การเรี
ยนรู
้
จากความผิ
ดพลาดเพื
่
อป้
องกั
น
อั
นตราย”
หั
วข้
อนี้
แสดงให้
เห็
นการต�
ำหนิ
คนมิ
ได้
ช่
วยอะไร และหากคน
กลั
วการถู
กกล่
าวหาว่
าละเลยหรื
อกลั
วการถู
กต�
ำหนิ
ก็
จะไม่
มี
ใครรายงานหรื
อเรี
ยนรู้
จากเหตุ
การณ์
ที่
ไม่
พึ
งประสงค์
การใช้
วิ
ธี
คิ
ดอย่
างเป็
นระบบเมื่
อเกิ
ดความผิ
ดพลาด เพื
่
อหาสาเหตุ
ที่
อยู
่
เบื้
องหลั
งของความผิ
ดพลาด และเพื
่
อที่
จะท�
ำให้
มั่
นใจได้
ว่
าจะ
ไม่
เกิ
ดการท�
ำผิ
ดซ�้
ำ จากการตรวจสอบสาเหตุ
ของการติ
ดเชื้
อ
อาจแสดงให้
เห็
นว่
า ศั
ลยแพทย์
ออกจากห้
องผ่
าตั
ด และเมื่
อกลั
บ
มาไม่
ใช้
วิ
ธี
การท�
ำให้
ปราศจากเชื้
อที่
เหมาะสม การต�
ำหนิ
คน
เพี
ยงอย่
างเดี
ยวจะไม่
ช่
วยอะไรเลย การวิ
เคราะห์
ต่
อมาอาจพบ
ว่
าศั
ลยแพทย์
และคนอื่
นๆในที
มละเลยแนวทางการควบคุ
มการ
ติ
ดเชื้
อ เพราะไม่
คิ
ดว่
าการติ
ดเชื้
อจะเป็
นปั
ญหา เมื่
อไม่
มี
ข้
อมู
ล
เขาจึ
งอยู่
กั
บความมั่
นใจที่
ผิ
ดๆ
ผู้
ป่
วยข้
างต้
นที่
แผลติ
ดเชื้
อ
เขี
ยนจดหมายร้
องเรี
ยนไปยั
ง
โรงพยาบาล เล่
าถึ
งการดู
แล
ที่
ได้
รั
บ
หั
วข้
อที่
6 “การท�
ำความเข้
าใจและการจั
ดการความเสี่
ยง
ทางคลิ
นิ
ก”
หั
วข้
อนี้
แสดงให้
นั
กศึ
กษาเห็
นถึ
งความส�
ำคั
ญของการมี
ระบบ
เพื่
อค้
นหาปั
ญหาและแก้
ไขปั
ญหาที่
อาจจะเกิ
ดขึ้
นก่
อนที่
จะเกิ
ด
การร้
องเรี
ยนจะช่
วยแพทย์
หรื
อผู
้
จั
ดการทราบถึ
งปั
ญหา จดหมาย
ร้
องเรี
ยนของผู
้
ป่
วยถึ
งการติ
ดเชื้
อของเขาอาจเป็
นจดหมายฉบั
บ
ที่
10 แล้
วในหนึ่
งเดื
อน ซึ่
งอาจจะช่
วยบอกทางโรงพยาบาลได้
ว่
า
น่
าจะมี
ปั
ญหาในการควบคุ
มการติ
ดเชื้
อ การรายงานอุ
บั
ติ
การณ์
และเหตุ
การณ์
ที่
ไม่
พึ
งประสงค์
เป็
นวิ
ธี
การที่
เป็
นระบบของการ
รวบรวมข้
อมู
ล ในเรื่
องความปลอดภั
ยและคุ
ณภาพของการดู
แล
โรงพยาบาลตั
ดสิ
นใจว่
า มี
ปั
ญหา
การติ
ดเชื้
อในห้
องผ่
าตั
ดห้
องหนึ่
ง
โดยเฉพาะ และต้
องการที่
จะรู้
ถึ
ง
ปั
ญหาให้
มากขึ้
น
หั
วข้
อที่
7 “การใช้
วิ
ธี
การปรั
บปรุ
งคุ
ณภาพเพื่
อปรั
บปรุ
ง
การดู
แล
”
หั
วข้
อนี้
ให้
ตั
วอย่
างของวิ
ธี
การวั
ดและปรั
บปรุ
งการดู
แลผู
้
ป่
วย
ให้
ดี
ขึ้
น นั
กศึ
กษาจ�
ำเป็
นต้
องรู
้
ถึ
งวิ
ธี
การวั
ดกระบวนการให้
การ
ดู
แล เพื่
อประเมิ
นได้
ว่
าการเปลี่
ยนแปลงจะน�
ำไปสู
่
การปรั
บปรุ
ง
ที่
ดี
ขึ้
นได้
หรื
อไม่