Page 126 - 03-Patient Safety

338  คู่มือหลักสูตรความปลอดภัยของผู้ป่วยขององค์การอนามัยโลก: ฉบั บสหวิชาชีพ (ฉบับภาษาไทย) เล่ม 3
ประสงค์ที่คล้ายกันในอนาคตได้ (ดูหัวข้อที่ 5 การเรียนรู้จากความผิดพลาด
เพื่อการป้องกันอันตราย) T5
โชคไม่ดีเมื่ อผู้ ให้บริการสุขภาพส่วนมากรวมถึงผู ้ให้บริการอาวุโส
บุคลากรสาขาอื่ นและผู้จัดการและชุ มชนโดยทั่ วไปมี มุ มมองที่ ต่างกั น
มักจะสนับสนุนความคิดว่าคนๆ นั้นควรถูกต�ำหนิ ซึ่งเรื่องนี้เป็ นสิ่งที่ท้าทาย
มากโดยเฉพาะอย่างยิ่งเจ้าหน้าที่ผู้อาวุ โสน้อย (ดู บทน�ำของส่วน B-หัวข้อ)
แต่การใช้แนวคิดเชิงระบบไม่ได้หมายความว่าคนๆ นั้นไม่ต้ องรับ
ผิดชอบหรือไม่ต้องถูกตรวจสอบการกระท�ำของเขา วิธีการเข้าถึงอย่างเป็น
ระบบต้องการให้เราเข้าใจปัจจัยต่างๆ ที่อยู่ภายใต้เหตุ การณ์ที่มี ส่วนช่วยให้
เกิดเหตุการณ์นั้น การที่มาเน้นที่คนเพียงอย่ างเดียว จะไม่ได้ช่วยให้สามารถ
ระบุถึงสาเหตุ ดั งนั้นเหตุการณ์เช่นนี้ก็ จะเกิดขึ้นได้ อีก
ความรับผิดชอบ (Accountability)
ผู ้ ให้บริ การสุขภาพทุ กวิ ชาชีพต้ องมี ความรั บผิดชอบทั้ งในแง่
จริยธรรมและกฎหมายในขณะที่ ความต้องการของเรื่องนี้ไม่เหมือนกันใน
แต่ละวิชาชีพหรือในแต่ละประเทศ โดยทั่วไปเรื่องนี้ต้องการให้ชุมชนมีความ
เชื่อมั่นว่าผู้ให้บริการสุขภาพมีความน่าเชื่อถือมีความรู้ทักษะและพฤติกรรม
ที่เป็ นไปตามจรรยาบรรณของวิชาชีพ ความรับผิดชอบในแง่จริ ยธรรมและ
กฎหมายผู้ ให้ บริการสุขภาพมักจะเข้าใจผิด และหลายๆ คนไม่แน่ใจถึงความ
แตกต่างระหว่างการกระท�ำแบบปล่ อยปละละเลย การกระท�ำที่ผิดจริยธรรม
และการท�ำผิ ดพลาด ตารางข้างล่างนี้แสดงให้เห็นถึงความแตกต่าง