379
คู่
มื
อหลั
กสู
ตรความปลอดภั
ยของผู้
ป่
วยขององค์
การอนามั
ยโลก: ฉบั
บสหวิ
ชาชี
พ (ฉบั
บภาษาไทย) เล่
ม 3
ลั
กษณะเช่
นนี้
ยั
งคงมี
คุ
ณค่
าที่
ส�
ำคั
ญ แต่
ถู
กท้
าทายด้
วยหลั
กการหลายๆ เรื่
อง
ของการปฏิ
บั
ติ
งานเป็
นที
มและการดู
แลแบบร่
วมกั
น เรื่
องนี้
เป็
นที่
สั
งเกตได้
ในหลายระดั
บ ตั้
งแต่
แพทย์
ในคลิ
นิ
กไม่
อยากแบ่
งปั
นให้
ข้
อมู
ลการดู
แลผู
้
ป่
วย
ไปจนถึ
งเรื่
องทางด้
านกฎหมายการแพทย์
ของการดู
แลแบบที
ม
ความไม่
มั่
นคงของที
ม
ดั
งที่
ได้
อธิ
บายมาก่
อนหน้
านี้
ที
มบริ
การสุ
ขภาพมี
ธรรมชาติ
ของการ
เปลี่
ยนแปลงบ่
อย ที
มมารวมตั
วกั
นเพื่
อปฏิ
บั
ติ
งานเฉพาะเรื่
องใดเรื่
องหนึ่
ง
(เช่
น ที
มกู
้
หั
วใจล้
มเหลว) การรวมตั
วแบบชั่
วคราวนี้
เองจึ
งจ�
ำเป็
นต้
องให้
ความส�
ำคั
ญอย่
างมากกั
บคุ
ณภาพของการฝึ
กอบรมเพื่
อเป็
นสมาชิ
กของ
ที
ม ความท้
าทายที่
ตามมาในการบริ
การสุ
ขภาพคื
อ การศึ
กษาและการฝึ
ก
อบรมไม่
ได้
รั
บความสนใจมากพอด้
วยเหตุ
ที่
ผู
้
ปฏิ
บั
ติ
งานมั
กมุ
่
งเน้
นเรื่
องของ
การให้
บริ
การ
การเกิ
ดอุ
บั
ติ
เหตุ
ในภาคอุ
ตสาหกรรมอื่
น
18
จากการทบทวนการเกิ
ดอุ
บั
ติ
การณ์
ที่
เป็
นที่
กล่
าวขวั
ญถึ
ง เช่
น หายนะ
ทางการบิ
น ท�
ำให้
สามารถแยกความล้
มเหลวของการปฏิ
บั
ติ
งานเป็
นที
ม
ที่
มี
ส่
วนท�
ำให้
เกิ
ดอุ
บั
ติ
เหตุ
ออกเป็
น 3 แบบหลั
ก ได้
แก่
การแบ่
งบทบาท
หน้
าที่
ไม่
ชั
ดเจน การขาดการประสานงานที่
ชั
ดเจน และความผิ
ดพลาดใน
การสื่
อสาร [18,25]
การประเมิ
นสมรรถนะของที
ม
19
การประเมิ
นสมรรถนะของที
มแต่
ละที
มเป็
นขั้
นตอนส�
ำคั
ญในการ
ปรั
บปรุ
งสมรรถนะ วิ
ธี
การประเมิ
นการปฏิ
บั
ติ
งานของที
มมี
หลากหลายวิ
ธี
[18,26,27] ที
มอาจถู
กประเมิ
นได้
โดยการใช้
สถานการณ์
จ�
ำลอง ใช้
วิ
ธี
การ
สั
งเกตโดยตรงในการปฏิ
บั
ติ
จริ
ง หรื
อใช้
วิ
ธี
การฝึ
กซ้
อมการปฏิ
บั
ติ
งานเป็
น
ที
ม ดั
งได้
อธิ
บายข้
างล่
างนี้
ในเรื่
องของการสอนการปฏิ
บั
ติ
งานเป็
นที
ม
การประเมิ
นที
มสามารถท�
ำได้
ทั้
งในระดั
บปั
จเจก และในระดั
บที
ม
การประเมิ
นอาจท�
ำโดยผู
้
เชี่
ยวชาญหรื
อโดยเพื่
อนร่
วมงานเป็
นผู
้
ให้
คะแนน
ของสมรรถนะ