Page 118 - 05-Patient Safety

652  คู่มือหลักสูตรความปลอดภัยของผู้ป่วยขององค์การอนามัยโลก: ฉบั บสหวิชาชีพ (ฉบับภาษาไทย) เล่ม 5
รวบรวมประวัติ การได้รับยา
ซักประวัติการได้รับยาอย่างละเอียดเสมอก่อนที่จะสั่งยา และทบทวน
รายการยาของผู้ป่วยอย่างสม�่ำเสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ป่วยที่ใช้ยาหลาย
ชนิด หยุดยาที่ไม่จ�ำเป็นทุกตัว และในการวินิจฉัยให้คิ ดเสมอว่า ยาอาจเป็น
สาเหตุที่ท�ำให้เกิดอาการผิดปกตินี้ได้ หากผู้ป่วยไม่สามารถให้ ประวัติการ
ใช้ยาได้ (เช่ น ผู้ป่วยหมดสติ) อาจสอบถามประวัตินี้ได้จากเภสั ชกรผู้จ่าย
ยา หรือแพทย์เวชปฏิบัติทั่วไปที่ผู้ ป่วยไปรับการรักษา ในบางสถานการณ์
เภสัชกรอาจซักและบันทึกประวัติการใช้ ยาในระหว่างที่ผู้ป่วยรอพบแพทย์
ค้นหาและลดปฏิกิริยาที่ อาจเกิดขึ้นได้ และ/หรื อข้อห้ามใช้
ซักประวัติการแพ้
ถามเสมอถึงประวั ติการแพ้ก่ อนสั่งยาใดๆ หากผู ้ป่วยมีประวัติ การ
แพ้ที่ รุนแรง หยุ ดและประเมินว่ าผู้ ป่ วยคนนั้ นก�ำลั งอยู่ ในความเสี่ ยง
หรือไม่ หรือมีใครสั่ งยานั้นให้ ตัวอย่างเช่น แพทย์โรงพยาบาลชุมชนส่ง
ผู้ป่วยไปโรงพยาบาลจังหวัดด้วยสงสัยว่าไส้ติ่ งอักเสบ และผู ้ป่วยมีประวัติ
แพ้เพนนิซิลลินอย่างรุ นแรง เป็นไปได้ว่าผู้ ป่วยอาจจะได้รั บยาในกลุ่ ม
เพนนิซิลลินในระหว่างเข้ ารับรักษาในโรงพยาบาล ในสถานการณ์เช่นนี้ มี
ความส�ำคัญที่จะต้องเน้นกับเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลในการสื่อสารถึ งการแพ้
ยาของผู้ป่วย และเตือนผู้ป่วยว่าอาจได้รับยาปฏิชีวนะที่มี เพนนิซิลลิน พร้อม
ทั้งเตือนผู้ป่วยโดยให้บอกกับเจ้าหน้าที่ ของโรงพยาบาลด้วยว่ าเขาแพ้ยา
เพนนิซิลลิน ความเสี่ยงของการแพ้ ยาข้ามกัน (cross-allergy) ก็ควรมีการ
กล่าวถึงด้ วย มีความส�ำคัญเป็นอย่างยิ่งที่ผู ้ให้บริการควรถามประวัติ การ
แพ้ยาก่อนการให้ ยาเสมอ
การติดตามผู้ป่ วยเพื่อดูผลข้างเคี ยงของยา
ทราบผลข้างเคียงของยาที่ท่านสั่ง จ่าย หรือบริหารให้แก่ผู้ป่วย และ
เฝ้าระวังการเกิดผลข้างเคียงจากยา แนะน� ำผู้ ป่วยเกี่ยวกั บผลข้างเคียง
ของยาที่อาจเกิ ดขึ้น สอนให้ผู้ป่วยสังเกตอาการเหล่านั้น และการจัดการที่
เหมาะสมเมื่อเกิดขึ้น ควรน�ำเรื่องผลข้ างเคียงจากยาที่ผู้ป่วยก�ำลังใช้อยู่ให้