Page 27 - 04-Patient Safety

415 
คู่มือหลักสูตรความปลอดภัยของผู้ป่วยขององค์การอนามัยโลก: ฉบับสหวิชาชีพ (ฉบับภาษาไทย) เล่ม 4
การขาดประสบการณ์
สิ่งที่ส�ำคัญเป็นอย่างยิ่งส�ำหรับนักศึกษาคือ ไม่ควรท�ำหัตถการหรือ
ให้การรักษาใดๆ แก่ผู ้ป่วยเมื่ อขึ้นปฏิบัติงานในครั้งแรกๆ หากไม่ได้ เตรียม
พร้อมให้ดี นักศึ กษาจ�ำเป็นต้องท�ำความเข้าใจก่อนว่า เขาก�ำลังท�ำอะไรและ
ควรฝึกปฏิบัติบนหุ่นจ� ำลองหรือสิ่งเสมือนในสถานการณ์จ�ำลองก่อน หาก
เป็นการปฏิบัติครั้ งแรกควรอยู่ภายใต้การดู แลของผู้นิเทศ
นักศึกษาอยู่ ในฐานะผู้มีสิ ทธิพิ เศษ เพราะผู้ป่วยไม่ได้ คาดหวังว่า
นักศึกษาจะเป็นผู้ที่มีความรู้มาก เขาชื่นชมที่นักศึกษาก� ำลังเรียนรู้ นักศึกษา
จึงไม่จ�ำเป็นต้องแสร้งท�ำหรื อท�ำให้ผู ้ อื่นเข้าใจว่า เขามีประสบการณ์มากกว่า
ที่เป็ นจริง
การมีเวลาน้อย
ความกดดันในเรื่ องเวลามักท�ำให้ คนท�ำแบบหั กมุม และท� ำลั ด
ขั้นตอนที่เขาไม่ควรท�ำ การไม่ล้างมื อให้ถูกวิธีเป็นตัวอย่างหนึ่ งของเรื่องนี้
อีกตั วอย่างคือ เภสัชกรไม่มี เวลาให้ค�ำแนะน�ำเรื่องยาแก่ผู้ป่วย หรือผดุงครรภ์
ไม่ได้ ให้ค� ำแนะน�ำแก่ผู้หญิ งเกี่ยวกับระยะต่างๆ ของการคลอด
การตรวจสอบที่ไม่เพียงพอ
การตรวจสอบอย่างง่ายๆ ช่วยผู้ป่วยจากการได้ ยาผิดนับเป็นพั นๆ
ครั้งมาแล้ว เภสัชกรที่เช็คยาเป็นประจ�ำและช่วยสมาชิกอื่นในทีมงานบริการ
สุขภาพให้มั่นใจว่ า ผู้ป่วยได้รับยาที่ถูกต้อง ในขนาดที่ถูกต้อง และถูกทาง
นักศึกษา (แพทย์ ทันตแพทย์ ผดุงครรภ์) ควรสร้างความสั มพันธ์ดีกับ
เภสัชกรและพยาบาลที่ที่สายงานในวิชาชีพฝึกให้ มีนิสัยการตรวจเช็คเป็น
ประจ�ำ การเช็คเป็นวิธีการที่ง่ายๆ ที่ นักศึกษาสามารถเริ่ มฝึกหัดได้ทันที
เมื่อเข้ าสู่สภาพแวดล้อมทางคลินิกหรือเมื่อให้ การดูแลในชุ มชน
หัตถการที่ไม่ดี
เรื่องนี้เกี่ ยวข้องกับหลายปัจจัย การเตรียมพร้อมไม่พอเพียง เจ้าหน้าที่
ไม่พอเพียง และ/หรือการใส่ใจแก่ ผู้ป่วยที่ไม่พอเพียง นักศึ กษาอาจถูกสั่งให้
ใช้เครื่ องมือชิ้นหนึ่ งซึ่งไม่เข้าใจดีถึงวิธีใช้ หรือวิธีการท�ำงานของเครื่องนั้น