420
คู่
มื
อหลั
กสู
ตรความปลอดภั
ยของผู้
ป่
วยขององค์
การอนามั
ยโลก: ฉบั
บสหวิ
ชาชี
พ (ฉบั
บภาษาไทย) เล่
ม 4
วิ
ธี
การเรี
ยนรู้
จากความผิ
ดพลาด
การรายงานอุ
บั
ติ
การณ์
16 17 18
การรายงานและการติ
ดตามอุ
บั
ติ
การณ์
เกี
่
ยวข้
องกั
บการเก็
บรวบรวม
และวิ
เคราะห์
ข้
อมู
ลของเหตุ
การณ์
ใดๆ ที่
อาจท�
ำให้
เกิ
ดอั
นตรายหรื
อได้
เกิ
ด
อั
นตรายขึ้
นแล้
วแก่
ผู
้
ป่
วยในคลิ
นิ
กหรื
อองค์
กรบริ
การสุ
ขภาพ ระบบการ
รายงานอุ
บั
ติ
การณ์
เป็
นองค์
ประกอบพื
้
นฐานของความสามารถขององค์
กร
ในการเรี
ยนรู
้
จากความผิ
ดพลาด บทเรี
ยนที่
เรี
ยนรู
้
จากการใช้
วิ
ธี
การเช่
นนี้
ท�
ำให้
องค์
กรสามารถระบุ
และจั
ดการกั
บ “กั
บดั
กแห่
งความผิ
ดพลาด” (ข้
อมู
ล
เพิ่
มเติ
มในเรื่
องความรั
บผิ
ดชอบขององค์
กรส�
ำหรั
บการติ
ดตามเหตุ
การณ์
อยู
่
ในหั
วข้
อที่
6
การท�
ำความเข้
าใจและการจั
ดการความเสี่
ยงทางคลิ
นิ
ก
)
T6
โดยทั่
วไปแล้
วการรายงานอุ
บั
ติ
การณ์
มี
น้
อยกว่
าที่
เกิ
ดขึ้
นจริ
ง
เนื่
องจากการวิ
เคราะห์
เหตุ
การณ์
ด้
วยวิ
ธี
การเชิ
งบุ
คคลที่
ยั
งคงมี
อยู
่
ทั่
วไป
ในการบริ
การสุ
ขภาพ ในขณะที่
พนั
กงานด่
านหน้
า เช่
น พยาบาล เภสั
ชกร
แพทย์
ทั
นตแพทย์
หรื
อผดุ
งครรภ์
ซึ่
งเป็
นผู
้
รายงานอุ
บั
ติ
การณ์
มั
กถู
ก
วิ
จารณ์
ถึ
งบทบาทของเขาในการเกิ
ดของอุ
บั
ติ
การณ์
ดั
งกล่
าวมาข้
างต้
น
สถานการณ์
เช่
นนี้
มั
กจะขยายตั
วมากขึ้
น โดยปรากฏการณ์
ที่
เรี
ยกว่
า อคติ
จากการมองย้
อนเหตุ
การณ์
วิ
ธี
การเชิ
งบุ
คคลเป็
นวิ
ธี
การที่
สวนทางกั
บ
ประสิ
ทธิ
ผลในหลายๆ ระดั
บ (ดู
หั
วข้
อที่
3
การท�
ำความเข้
าใจระบบและผล
ของความซั
บซ้
อนในการดู
แลผู้
ป่
วย
)
T3
ความถี่
ของการรายงานและลั
กษณะการวิ
เคราะห์
อุ
บั
ติ
การณ์
ไม่
ว่
า
จะใช้
วิ
ธี
การเชิ
งระบบหรื
อเชิ
งบุ
คคล จะขึ้
นอยู
่
กั
บภาวะผู
้
น�
ำและวั
ฒนธรรม
ขององค์
กรเป็
นอย่
างมาก เมื่
อไม่
กี่
ปี
มานี้
ความสนใจต่
อความส�
ำคั
ญของ
วั
ฒนธรรมขององค์
กรบริ
การสุ
ขภาพมี
มากขึ้
น [10] โดยได้
บทเรี
ยนจากภาค
อุ
ตสาหกรรมอื่
นๆ ในแง่
ของระบบความปลอดภั
ย มี
ความเป็
นไปได้
ที่
จะมี
ความเกี
่
ยวข้
องกั
นระหว่
างวั
ฒนธรรมของสถานบริ
การดู
แลรั
กษาสุ
ขภาพกั
บ
ความปลอดภั
ยของผู้
ป่
วยที่
ได้
รั
บการรั
กษา ณ สถานบริ
การนั้
น
วั
ฒนธรรมขององค์
กรสะท้
อนให้
เห็
นถึ
งความเชื่
อและคุ
ณค่
าที่
มี
การ
แบ่
งปั
นกั
น มี
ปฏิ
สั
มพั
นธ์
กั
บโครงสร้
างขององค์
กรและระบบควบคุ
มซึ่
งจะท�
ำให้
เกิ
ดพฤติ
กรรมที่
เป็
นพื้
นฐานขององค์
กรนั้
น [11] องค์
กรที่
มี
วั
ฒนธรรมของ
การท�
ำรายงานที่
เข้
มแข็
งก็
จะเป็
นสถานที
่
ที่
จะเรี
ยนรู
้
จากความผิ
ดพลาด
19