425
คู่
มื
อหลั
กสู
ตรความปลอดภั
ยของผู้
ป่
วยขององค์
การอนามั
ยโลก: ฉบั
บสหวิ
ชาชี
พ (ฉบั
บภาษาไทย) เล่
ม 4
• การสั่
งให้
หยุ
ดยาหรื
อให้
ยาต่
อ
• ประเด็
นของการติ
ดตาม เช่
น นั
กศึ
กษาจ�
ำเป็
นต้
องตรวจสั
ญญาณ
ชี
พก่
อนให้
ยา
• น�
ำยาน�้
ำที่
ใช้
เฉพาะรั
บประทานมาใช้
เป็
นยาฉี
ด
สิ่
งที่
ส�
ำคั
ญเป็
นอย่
างยิ่
งคื
อควรมี
แผนรั
บมื
อฉุ
กเฉิ
น ที
่
พร้
อมส�
ำหรั
บ
การจั
ดการกั
บปั
ญหา การหยุ
ดชะงั
กหรื
อการเบี
่
ยงเบน นั
กศึ
กษาควรฝึ
ก
ซ้
อมในใจอย่
างสม�่
ำเสมอถึ
งการท�
ำหั
ตถการที
่
ซั
บซ้
อน หรื
อกิ
จกรรมต่
างๆ
ที่
เกี่
ยวข้
องกั
บผู้
ป่
วยเป็
นครั้
งแรก
สรุ
ป
27
ความผิ
ดพลาดทางการแพทย์
เป็
นประเด็
นที่
ซั
บซ้
อน แต่
ความผิ
ด
พลาดด้
วยตั
วของมั
นเองเป็
นสิ่
งที่
ความเป็
นมนุ
ษย์
ไม่
สามารถหลี
กเลี่
ยงได้
ข้
อคิ
ดที่
มี
ประโยชน์
ข้
างล่
างนี้
เป็
นที่
รู
้
กั
นว่
า ช่
วยจ�
ำกั
ดความผิ
ดพลาด
ที่
มี
โอกาสเกิ
ดขึ้
นได้
โดยมนุ
ษย์
[15]
• หลี
กเลี่
ยงการพึ่
งพาความจ�
ำ
• ท�
ำกระบวนการต่
างๆ ให้
ง่
ายขึ้
น
• ท�
ำกระบวนการและหั
ตถการที่
ใช้
บ่
อยให้
เป็
นมาตรฐาน
• ใช้
รายการตรวจสอบเป็
นประจ�
ำ
• ลดความเชื่
อในเรื่
องการเฝ้
ามองอย่
างระมั
ดระวั
ง
ดู
การอภิ
ปรายในหั
วข้
อที่
2
ท�
ำไมปั
จจั
ยด้
านมนุ
ษย์
มาใช้
ต่
อความ
ปลอดภั
ยของผู้
ป่
วยจึ
งมี
ความส�
ำคั
ญ
T2
การเรี
ยนรู
้
จากความผิ
ดพลาดสามารถเกิ
ดขึ้
นได้
ทั้
งระดั
บปั
จเจกและ
ระดั
บองค์
กร โดยใช้
การรายงานและการวิ
เคราะห์
อุ
บั
ติ
การณ์
อุ
ปสรรคต่
อ
การเรี
ยนรู
้
จากความผิ
ดพลาดคื
อ วั
ฒนธรรมการต�
ำหนิ
ที่
น�
ำวิ
ธี
เชิ
งบุ
คคลมา
ใช้
ในการสอบสวน และการใช้
ปรากฏการณ์
“อคติ
มองย้
อนเหตุ
การณ์
” การ
เรี
ยนรู
้
ขององค์
กรและความเป็
นไปได้
ที่
จะท�
ำให้
เกิ
ดการเปลี่
ยนแปลงของ
ระบบ ต้
องอาศั
ยวิ
ธี
การเชิ
งระบบที่
มี
ฐานคิ
ดกว้
าง