Page 65 - 04-Patient Safety

Basic HTML Version

453
คู่
มื
อหลั
กสู
ตรความปลอดภั
ยของผู้
ป่
วยขององค์
การอนามั
ยโลก: ฉบั
บสหวิ
ชาชี
พ (ฉบั
บภาษาไทย) เล่
ม 4
บริ
กแฮมและส�
ำหรั
บผู้
หญิ
ง (บอสตั
น แมสซาจู
ชู
เซท สหรั
ฐอเมริ
กา) แพทย์
ฝึ
กหั
ดที่
ปฏิ
บั
ติ
งาน 24 ชั่
วโมงหรื
อมากกว่
า ท�
ำผิ
ดร้
ายแรงมากกว่
าแพทย์
ฝึ
กหั
ดที่
มี
จ�
ำนวนชั่
วโมงการปฏิ
บั
ติ
งานน้
อยกว่
า การศึ
กษาอื่
นได้
แสดงให้
เห็
นว่
าการอดนอนสามารถท�
ำให้
มี
อาการเหมื
อนคนเมาสุ
ราได้
[9]
การศึ
กษาชั่
วโมงปฏิ
บั
ติ
งานของพยาบาลได้
แสดงว่
า ความเสี่
ยงของ
การท�
ำผิ
ดพลาดเพิ่
มขึ้
นอย่
างมี
นั
ยส�
ำคั
ญเมื่
อปฏิ
บั
ติ
งานนานกว่
า 12 ชั่
วโมง
เมื่
อพยาบาลปฏิ
บั
ติ
งานล่
วงเวลา หรื
อเมื่
อปฏิ
บั
ติ
งานมากกว่
า 40 ชั่
วโมงต่
สั
ปดาห์
[10]
ท�
ำนองเดี
ยวกั
น เภสั
ชกรพบว่
าปั
จจั
ยหลั
กของความผิ
ดพลาดในการ
จั
ดยาคื
อ การมี
ใบสั่
งยาจ�
ำนวนมาก เภสั
ชกรเหนื่
อยล้
า ปฏิ
บั
ติ
งานเกิ
นเวลา
การขั
ดจั
งหวะขณะจั
ดยา และชื่
อยาที่
คล้
ายกั
น หรื
อชื่
อยาที่
ท�
ำให้
สั
บสน [11]
นั
กศึ
กษาควรรู้
สิ
ทธิ
ของตนเองเกี่
ยวกั
บเวลาปฏิ
บั
ติ
งานและเวลาพั
องค์
กรที่
เขาปฏิ
บั
ติ
งานอยู
มี
หน้
าที่
ที่
ท�
ำให้
มั่
นใจว่
า เขาไม่
ควรปฏิ
บั
ติ
งาน
เกิ
นเวลาที่
ได้
รั
บอนุ
ญาตให้
ท�
ำ ถ้
าไม่
มี
สถานการณ์
ที่
ต้
องการให้
ขยายเวลา
หรื
อหากไม่
ได้
รั
บอนุ
ญาตจากองค์
กร
ความเครี
ยดและปั
ญหาสุ
ขภาพจิ
นั
กศึ
กษามี
ความเสี่
ยงต่
อความเครี
ยดจากการสอบ จากการปฏิ
บั
ติ
งานล่
วงเวลา จากครอบครั
ว และจากความวิ
ตกกั
งวลในการปฏิ
บั
ติ
งาน มี
หลั
กฐานที
ยื
นยั
นอย่
างเข้
มแข็
งว่
าแพทย์
มี
ความเสี่
ยงต่
อปั
ญหาสุ
ขภาพจิ
[12] โดยเฉพาะอย่
างยิ่
งในเรื่
องภาวะซึ
มเศร้
า ซึ่
งเป็
นได้
ตั้
งแต่
ปี
แรกที่
จบ
การศึ
กษาและปี
ต่
อๆมา นั
กศึ
กษาก็
อาจทนทุ
กข์
ทรมานจากความเครี
ยด
และจากปั
ญหาสุ
ขภาพที่
มี
มาก่
อนเริ่
มปฏิ
บั
ติ
งาน เจ้
าหน้
าที่
ที่
เครี
ยดและ
เจ้
าหน้
าที่
ที่
มี
ศี
ลธรรมต�่
ำก็
คาดว่
ายั
งพบได้
ในงานบริ
การสุ
ขภาพ เพราะว่
เช่
นเดี
ยวกั
บการดู
แลผู
ป่
วยและผู
อ่
อนแอ เขาต้
องปฏิ
บั
ติ
งานกั
บเพื่
อนร่
วม
งานคนอื่
นๆ ที่
มี
งานล้
นมื
อ และมี
งานหลายอย่
างที่
จะต้
องท�
ำให้
เสร็
จชั่
วโมง
ต่
อชั่
วโมง
ในขณะที่
อั
ตราการเกิ
ดภาวะซึ
มเศร้
าและปั
ญหาสุ
ขภาพจิ
ตในแพทย์
สู
งกว่
าประชากรทั่
วไป วรรณกรรมได้
แสดงว่
าเมื่
อแพทย์
ฝึ
กหั
ดและแพทย์
ประจ�
ำบ้
านที่
ได้
รั
บการดู
แลจากแพทย์
เฟลโลว์
(Fellow) และแพทย์
อาวุ
โส