Page 169 - 03-Patient Safety

381 
คู่มือหลักสูตรความปลอดภัยของผู้ป่วยขององค์การอนามัยโลก: ฉบับสหวิชาชีพ (ฉบับภาษาไทย) เล่ม 3
พึงตระหนั กถึงบทบาทของสมาชิกในที มและปัจจัยด้ านจิตสั งคม
ว่า ส่งผลต่ อปฏิสัมพั นธ์ของทีมอย่างไร และสั งเกตผลที่ มีต่อการ
เปลี่ยนแปลงของสมาชิกในที ม
เป็นเรื่องยากส�ำหรับนักศึกษา (รวมทั้งแพทย์ ผู้ปฏิบัติ) ที่จะชื่นชม
บทบาทของบุคลากรวิชาชีพสุขภาพอื่นๆ ในทีม หรื อวิธีการที่ทีมตอบสนอง
ต่อการเปลี่ยนแปลง หรือปัจจัยทางด้านจิ ตสังคมต่างๆ นักศึกษาควรได้รับ
การกระตุ้ นให้สังเกตการปฏิบัติงานของทีมอย่างมีโครงสร้าง สังเกตบทบาท
ของแต่ละคนที่ แสดงอยู่ และการบทบาทเหล่านี้มีความสัมพันธ์กั นลักษณะ
ส่วนบุคคลและวิชาชีพของแต่ ละคนอย่างไร กระตุ้นให้นักศึกษาได้พูดคุย
กับสมาชิกของทีมหลายๆ คน เกี่ยวกับประสบการณ์การปฏิบัติงานในทีม
อาจารย์เองสามารถสร้ างความมั่นใจได้ ว่านักศึกษาเป็นส่วนหนึ่งของที ม
และปฏิบัติงานตามบทบาทที่ก�ำหนดให้ได้ เพื่อที่เขาจะได้สังเกตกระบวนการ
เหล่านี้จากภายใน จ�ำเป็นอย่ างยิ่งที่สมาชิกของทีมทุกคนต้องเข้าใจบทบาท
และหน้าที่ของบุคลากรวิชาชีพต่างๆ เพื่อที่จะได้มี การส่งต่อและการรักษาที่
เหมาะสมให้แก่ผู้ป่วย
การน�ำผู้ป่วยมาเป็ นสมาชิกของทีมด้วย
เมื่อนักศึกษาสัมภาษณ์ผู้ป่วย ซักประวั ติ ท�ำหัตถการ หรือให้ การ
ดูแลรั กษา เขาควรหาเวลาที่จะสื่ อสารและสร้างความผูกพั นกั บผู้ ป่วย
อาจพูดคุ ยกับผู ้ป่ วยถึงงานที่ ท�ำอยู่ หรือพูดคุยถึงความวิตกกังวล หรือ
ปัญหาของเขาและของผู้ดูแล นั กศึกษาสามารถให้ผู้ป่วยเข้ามาร่ วมในการ
ตรวจในคลินิกหรือในหอผู้ป่วย และอาจเชิญผู้ป่วยเข้ ามาร่วมในเวลาที่ท�ำ
กิจกรรมโดยถามขอความเห็นของที มว่าจะให้ผู้ป่วยเข้าร่วมในการอภิปราย
ได้อย่างไร
การใช้เทคนิคการสนั บสนุนซึ่งกันและกัน การแก้ ไขความขั ดแย้ง
การใช้เทคนิคการสื่อสารและการเปลี่ ยนแปลงที่เหมาะสม และการ
สังเกตพฤติ กรรม
นักศึกษาสามารถฝึกปฏิบัติสมรรถนะเหล่านี้ได้ ทั้งในการปฏิ บัติ งาน
กับเพื่อนๆ ในกลุ่ ม หรือกับทีมดูแลผู ้ป่วยในช่วงเวลาเรียนตามโปรแกรม