Page 175 - 03-Patient Safety

387 
คู่มือหลักสูตรความปลอดภัยของผู้ป่วยขององค์การอนามัยโลก: ฉบับสหวิชาชีพ (ฉบับภาษาไทย) เล่ม 3
การช่วยชีวิตอย่างฉุกเฉินต้องการการปฏิบัติงานเป็นทีม
กรณีนี้ได้แสดงให้เห็นถึ งความส�ำคั ญของการเตรียมทีมเพื่อให้การ
ด�ำเนิ นงานอย่างมีประสิทธิภาพ โดยการใช้รหัสสีน�้ำเงินหรือคือการช่วย
ชีวิตอย่ างฉุกเฉิน
ไซมอน (Simon) เป็นแพทย์เวร ขณะที่ก� ำลังรับประทานอาหาร
กลางวันในโรงอาหาร ซึ่งเป็นเวลาที่สายมากแล้ว เมื่อทานไปได้ครึ่งหนึ่งก็มีเสียง
ประกาศในระบบเสียงตามสายของโรงพยาบาลว่ามีผู้ป่วยหัวใจหยุดเต้น เขาวิ่ง
ไปขึ้นลิฟท์ที่จะขึ้ นไปยังหอผู้ป่วยที่อยู่ชั้นห้าซึ่งเป็นจุ ดที่ผู้ป่วยอยู่ ขณะนั้น
เป็นชั่วโมงเร่งด่วนและมีคนใช้ลิฟท์มาก กว่าเขาจะมาถึงพยาบาลก็ได้น�ำผู้ ป่ วย
ใส่รถเข็น และพยาบาลอีกคนก็ได้ให้ออกซิเจนครอบจมูกให้แก่ผู้ป่วยแล้ ว
หมอตะโกนว่า “แรงดั นโลหิต ชี พจร และอัตราการเต้นของหัวใจ
เป็นเท่าใด”
พยาบาลคนหนึ่งหยิบสายวัดความดันโลหิตและเริ่มที่ จะอัดลมเข้าไป
พยาบาลอีกคนให้ออกซิเจนครอบจมูก พยายามคล�ำชีพจรที่ข้อมือของผู้ป่วย
หมอตะโกนขอเครื่องวัดคลื่ นหัวใจมาติดตัวผู้ป่วย และให้เอาหัวเตียงต�่ำลง
พยาบาลทั้งสองคนพยายามที่จะท�ำตามค�ำสั่ง คนที่ วัดความดันโลหิตจึ ง
หยุดวัดและเอาหัวเตียงต�่ำลง ซึ่งท�ำให้ ออกซิเจนครอบจมู กหลุด เพราะสาย
ถูกดึงไปติดแผงข้างเตียง
ไซมอนเริ่มกระวนกระวาย เขาไม่รู้ อัตราการเต้นของหัวใจ ผู้ป่วย
ดูเหมือนว่ าจะไม่หายใจ เครื่องวั ดคลื่นหัวใจแสดงว่ าผู้ป่วยมี การเต้นของ
หัวใจเวนติเคิลผิดปกติ (ventricular fibrillation)
ไซมอนบอกให้ “กระตุ้นหัวใจด้ วยไฟ 50 จูนส์” พยาบาลมองหน้า
เขาและถามว่า “อะไรนะ” “กระตุ้นหัวใจด้วยไฟ 50 จูนส์ทันที” ไซมอนตอบ
เขาตะโกน “เรียกหมอคนอื่นมาช่วยผมเดี๋ยวนี้” ใครก็ได้ พวกเขาไม่สามารถ
ช่วยชีวิตผู้ป่วยไว้ได้
กิจกรรม
- อธิบายความสั บสนในกรณีผู ้ป่วยรายนี้ มาให้ชัดเจน ระบุปั จจัย
ส�ำคั ญและผลลัพธ์