263
คู่
มื
อหลั
กสู
ตรความปลอดภั
ยของผู้
ป่
วยขององค์
การอนามั
ยโลก: ฉบั
บสหวิ
ชาชี
พ (ฉบั
บภาษาไทย) เล่
ม 3
แทงเข็
มเข้
าเหนื
อชั้
นดู
รา มุ
มมองของผู
้
เชี่
ยวชาญอิ
สระมี
ความเห็
นว่
ามี
ความเป็
นไปได้
มาก
ที
่
สุ
ดว่
า แบคที
เรี
ยที่
เป็
นสาเหตุ
ของฝี
หนองน่
าจะมาจากเจ้
าหน้
าที่
หรื
อจากสิ่
งแวดล้
อมของ
โรงพยาบาล
เห็
นได้
ชั
ดว่
าคาโรไลน์
ได้
รั
บการดู
แลโดยแพทย์
อื่
นๆ อี
กหลายท่
านหลั
งออกจาก
โรงพยาบาล อย่
างไรก็
ตาม เธอไม่
ได้
มี
ส่
วนร่
วมในการดู
แล โดยที่
เธอไม่
ได้
รั
บค�
ำแนะน�
ำ
ถึ
งความจ�
ำเป็
นที่
จะต้
องไปพบแพทย์
อี
ก หากอาการปวดหลั
งของเธอเลวลง และไม่
มี
จดหมายส่
งต่
อหรื
อโทรศั
พท์
แจ้
งไปยั
งแพทย์
ประจ�
ำหน่
วยแพทย์
ของท้
องถิ่
น (แพทย์
ค.)
ทางนิ
ติ
เวชมี
ความเห็
นว่
า แพทย์
แต่
ละท่
านที่
ตรวจคาโรไลน์
หลั
งจากที่
เธอกลั
บ
บ้
านไปแล้
ว มิ
ได้
ไตร่
ตรองให้
รอบคอบในการวิ
นิ
จฉั
ย และมี
ความเชื่
อที่
ผิ
ดๆ ว่
า ปั
ญหา
ของเธอคงจะตรวจพบได้
โดยแพทย์
ท่
านอื่
นตามระบบ แพทย์
ค. ตรวจเธออย่
างคร่
าวๆ
เพราะรู
้
ว่
าเธอจะได้
เข้
ารั
บการรั
กษาในโรงพยาบาลประจ�
ำเขต แพทย์
ผู
้
รั
บเธอไว้
ใน
โรงพยาบาล (แพทย์
ง.) คิ
ดว่
าโอกาสที่
คาโรไลน์
จะเป็
นฝี
หนองที่
ชั้
นเหนื
อดู
รามี
เพี
ยง 30%
แต่
มิ
ได้
ลงบั
นทึ
กนี้
ไว้
เพราะคิ
ดว่
าเป็
นเรื่
องที่
สามารถเห็
นได้
อย่
างชั
ดเจนอยู
่
แล้
วส�
ำหรั
บแพทย์
ท่
านอื่
นๆ ประเด็
นส�
ำคั
ญที่
ยอมรั
บไม่
ได้
ในการปฏิ
บั
ติ
ทางแพทย์
คื
อ การที่
แพทย์
จ. รั
บว่
า
จะไปตรวจคาโรไลน์
แต่
ลื
มไปตรวจเธอ
แพทย์
คนสุ
ดท้
ายที่
ตรวจคาโรไลน์
ที
่
โรงพยาบาลประจ�
ำเขตเป็
นแพทย์
ประจ�
ำบ้
าน
(แพทย์
ฉ.) ซึ่
งให้
เธอกลั
บบ้
านโดยให้
ยาแก้
ปวดอย่
างแรง และไม่
ได้
ส่
งตรวจหาสาเหตุ
ให้
ครบถ้
วนตามที่
ให้
การวิ
นิ
จฉั
ยเบื้
องต้
นว่
า เธอมี
การอั
กเสบของก้
นกบ ซึ่
งคิ
ดว่
าอาจมาจาก
หลั
งผ่
าตั
ด หรื
ออาจมาจากการติ
ดเชื
้
อที่
จุ
ดนั้
น ส�
ำหรั
บประเด็
นการให้
ยาอย่
างปลอดภั
ย
แพทย์
ฉ. ได้
เขี
ยนบั
นทึ
กให้
คาโรไลน์
อย่
างคร่
าวๆ และคลุ
มเครื
อโดยแนะน�
ำให้
เธอเพิ่
ม
ยาอ็
อกซี่
โคโดน ไฮโดรคลอไรด์
(oxycodone hydrochloride) หากมี
อาการปวดมากขึ้
น
และให้
สั
งเกตอาการเปลี่
ยนแปลง มี
การบั
นทึ
กของแพทย์
ฉ. ที่
บั
นทึ
กในกระดาษแผ่
น
หนึ่
ง ซึ
่
งมี
ในรายละเอี
ยดของการตรวจร่
างกาย และความเป็
นไปได้
ที่
จะต้
องมี
การตรวจ
ด้
วยแม่
เหล็
ก (magnetic resonance imaging: MRI) แต่
ไม่
พบหลั
กฐานดั
งกล่
าว
ในทางนิ
ติ
เวชเชื่
อว่
า แพทย์
ผู
้
ที่
ควรจะเป็
นผู
้
รั
บผิ
ดชอบทั้
งหมดในการดู
แลคาโรไลน์
คื
อ สู
ติ
แพทย์
ของเธอ (แพทย์
ก.) คาโรไลน์
ได้
โทรหาแพทย์
ท่
านนี้
ถึ
ง 3 ครั้
งหลั
งจากออก
จากโรงพยาบาลภายหลั
งการคลอด ซึ่
งเธอได้
รายงานถึ
งความเจ็
บปวดของเธอที่
ยั
งมี
อยู่
แต่
แพทย์
ก. มิ
ได้
ตระหนั
กว่
าเธอมี
ปั
ญหาอะไรที่
รุ
นแรง
ตั้
งแต่
วั
นที่
เธอคลอดบุ
ตรจนถึ
งวั
นที่
เธอเสี
ยชี
วิ
ตใน 25 วั
นต่
อมา คาโรไลน์
ได้
เข้
า
รั
บการรั
กษาในโรงพยาบาลต่
างๆ ถึ
ง 4 แห่
ง มี
ความจ�
ำเป็
นที่
เห็
นได้
ชั
ดว่
า เธอควรได้
รั
บ