522
คู่
มื
อหลั
กสู
ตรความปลอดภั
ยของผู้
ป่
วยขององค์
การอนามั
ยโลก: ฉบั
บสหวิ
ชาชี
พ (ฉบั
บภาษาไทย) เล่
ม 4
เรื่
องราวของผู้
ป่
วยสร้
างแรงบั
นดาลใจ
ผู
้
เชี่
ยวชาญด้
านปั
จจั
ยมนุ
ษย์
เตื
อนให้
ระมั
ดระวั
งถึ
ง การก�
ำหนด
ความรั
บผิ
ดชอบให้
แก่
ผู
้
ป่
วยหรื
อครอบครั
ว โดยขาดความเข้
าใจที่
ชั
ดเจน
ว่
า เขาควรมี
บทบาทอะไรบ้
างในการป้
องกั
นอั
นตราย เรายั
งไม่
ได้
ท�
ำวิ
จั
ย
กั
นอย่
างจริ
งจั
งถึ
งบทบาทของผู
้
ป่
วยในการลดความผิ
ดพลาด หรื
อแท้
จริ
ง
แล้
วควรให้
ผู
้
ป่
วยมี
บทบาทในกระบวนการนี้
หรื
อไม่
อย่
างไรก็
ตาม เรื่
อง
เล่
าหลายๆ เรื่
องของผู
้
ป่
วยที่
ทุ
กข์
ทรมานจากเหตุ
การณ์
ที่
ไม่
พึ
งประสงค์
ท�
ำให้
ทราบว่
า หากผู้
ให้
บริ
การได้
รั
บฟั
งความกั
งวลของผู้
ป่
วย ก็
จะสามารถ
หลี
กเลี่
ยงเหตุ
การณ์
ที่
ไม่
พึ
งประสงค์
ไปได้
เรื่
องราวเหล่
านี้
น�
ำข้
อมู
ลที่
มี
พลั
งมากมาผู
้
ให้
บริ
การ นั
กศึ
กษาไม่
ควรพลาดในการมี
ส่
วนร่
วมกั
บเรื
่
องเล่
า
นี้
และควรจะสะท้
อนประสบการณ์
ของผู้
ป่
วยเหล่
านี้
และผสานความเข้
าใจ
ใหม่
เข้
าไปในเวชปฏิ
บั
ติ
ของตน เรื่
องราวของผู
้
ป่
วยเป็
นเครื่
องมื
อที่
มี
พลั
งใน
การสนั
บสนุ
นและเสริ
มเนื้
อหาจากต�
ำราและการบรรยาย
ประสบการณ์
ของผู้
ป่
วยสามารถสอนเราได้
เรามั
กไม่
เห็
นว่
าประสบการณ์
ของผู
้
ป่
วยใช้
เป็
นแหล่
งข้
อมู
ลส�
ำหรั
บ
การเรี
ยนรู
้
ของนั
กศึ
กษา มี
หลั
กฐานเพิ่
มมากขึ้
นว่
าเรื่
องราวของผู
้
ป่
วยและ
ประสบการณ์
เกี่
ยวกั
บความเจ็
บป่
วยสามารถสอนนั
กศึ
กษาและใช้
ฝึ
กเวช
ปฏิ
บั
ติ
ได้
มาก บทบาทส�
ำคั
ญที่
ผู
้
ป่
วยสามารถช่
วยได้
คื
อ (i) ช่
วยในการ
วิ
นิ
จฉั
ย (ii) ช่
วยตั
ดสิ
นใจการรั
กษาที่
เหมาะสม (iii) เลื
อกผู
้
ให้
บริ
การที่
ปลอดภั
ยและมี
ประสบการณ์
(iv) ท�
ำให้
มั่
นใจว่
าได้
รั
บการรั
กษาที่
เหมาะสม
และ (v) ช่
วยระบุ
เหตุ
การณ์
ที่
ไม่
พึ
งประสงค์
และท�
ำให้
คนทราบเกี่
ยวกั
บตั
ว
เขาได้
เร็
วที่
สุ
ดเท่
าที่
จะท�
ำได้
[8]
นั
กศึ
กษาส่
วนมากจ�
ำสิ่
งที่
เรี
ยนจากผู
้
ป่
วยได้
เพราะจ�
ำเสี
ยงที่
แท้
จริ
ง
ของผู
้
ป่
วยและจ�
ำบทบาทของเขาในการสนั
บสนุ
นการรั
กษาโดยมี
ผู
้
ป่
วยเป็
น
ศู
นย์
กลาง ยั
งมี
เรื่
องราวเล็
กๆ น้
อยๆ ที่
ชี้
ให้
เห็
นความส�
ำคั
ญกั
บความกั
งวล
ของผู้
ป่
วยที่
ไม่
ได้
กล่
าวถึ
งและค�
ำถามที่
น�
ำไปสู่
เหตุ
การณ์
ที่
ไม่
พึ
งประสงค์
ปั
จจุ
บั
นนี้
ระบบการบริ
การสุ
ขภาพยั
งใช้
ประโยชน์
น้
อยไปจากความ
เชี่
ยวชาญที่
ผู
้
ป่
วยสามารถน�
ำมาให้
ได้
โดยการเป็
นหุ
้
นส่
วนในการบริ
การ
สุ
ขภาพ นอกเหนื
อจากความรู
้
เกี่
ยวกั
บอาการของเขา ความชอบและเจตคติ