Page 134 - 04-Patient Safety

Basic HTML Version

522
คู่
มื
อหลั
กสู
ตรความปลอดภั
ยของผู้
ป่
วยขององค์
การอนามั
ยโลก: ฉบั
บสหวิ
ชาชี
พ (ฉบั
บภาษาไทย) เล่
ม 4
เรื่
องราวของผู้
ป่
วยสร้
างแรงบั
นดาลใจ
ผู
เชี่
ยวชาญด้
านปั
จจั
ยมนุ
ษย์
เตื
อนให้
ระมั
ดระวั
งถึ
ง การก�
ำหนด
ความรั
บผิ
ดชอบให้
แก่
ผู
ป่
วยหรื
อครอบครั
ว โดยขาดความเข้
าใจที่
ชั
ดเจน
ว่
า เขาควรมี
บทบาทอะไรบ้
างในการป้
องกั
นอั
นตราย เรายั
งไม่
ได้
ท�
ำวิ
จั
กั
นอย่
างจริ
งจั
งถึ
งบทบาทของผู
ป่
วยในการลดความผิ
ดพลาด หรื
อแท้
จริ
แล้
วควรให้
ผู
ป่
วยมี
บทบาทในกระบวนการนี้
หรื
อไม่
อย่
างไรก็
ตาม เรื่
อง
เล่
าหลายๆ เรื่
องของผู
ป่
วยที่
ทุ
กข์
ทรมานจากเหตุ
การณ์
ที่
ไม่
พึ
งประสงค์
ท�
ำให้
ทราบว่
า หากผู้
ให้
บริ
การได้
รั
บฟั
งความกั
งวลของผู้
ป่
วย ก็
จะสามารถ
หลี
กเลี่
ยงเหตุ
การณ์
ที่
ไม่
พึ
งประสงค์
ไปได้
เรื่
องราวเหล่
านี้
น�
ำข้
อมู
ลที่
มี
พลั
งมากมาผู
ให้
บริ
การ นั
กศึ
กษาไม่
ควรพลาดในการมี
ส่
วนร่
วมกั
บเรื
องเล่
นี้
และควรจะสะท้
อนประสบการณ์
ของผู้
ป่
วยเหล่
านี้
และผสานความเข้
าใจ
ใหม่
เข้
าไปในเวชปฏิ
บั
ติ
ของตน เรื่
องราวของผู
ป่
วยเป็
นเครื่
องมื
อที่
มี
พลั
งใน
การสนั
บสนุ
นและเสริ
มเนื้
อหาจากต�
ำราและการบรรยาย
ประสบการณ์
ของผู้
ป่
วยสามารถสอนเราได้
เรามั
กไม่
เห็
นว่
าประสบการณ์
ของผู
ป่
วยใช้
เป็
นแหล่
งข้
อมู
ลส�
ำหรั
การเรี
ยนรู
ของนั
กศึ
กษา มี
หลั
กฐานเพิ่
มมากขึ้
นว่
าเรื่
องราวของผู
ป่
วยและ
ประสบการณ์
เกี่
ยวกั
บความเจ็
บป่
วยสามารถสอนนั
กศึ
กษาและใช้
ฝึ
กเวช
ปฏิ
บั
ติ
ได้
มาก บทบาทส�
ำคั
ญที่
ผู
ป่
วยสามารถช่
วยได้
คื
อ (i) ช่
วยในการ
วิ
นิ
จฉั
ย (ii) ช่
วยตั
ดสิ
นใจการรั
กษาที่
เหมาะสม (iii) เลื
อกผู
ให้
บริ
การที่
ปลอดภั
ยและมี
ประสบการณ์
(iv) ท�
ำให้
มั่
นใจว่
าได้
รั
บการรั
กษาที่
เหมาะสม
และ (v) ช่
วยระบุ
เหตุ
การณ์
ที่
ไม่
พึ
งประสงค์
และท�
ำให้
คนทราบเกี่
ยวกั
บตั
เขาได้
เร็
วที่
สุ
ดเท่
าที่
จะท�
ำได้
[8]
นั
กศึ
กษาส่
วนมากจ�
ำสิ่
งที่
เรี
ยนจากผู
ป่
วยได้
เพราะจ�
ำเสี
ยงที่
แท้
จริ
ของผู
ป่
วยและจ�
ำบทบาทของเขาในการสนั
บสนุ
นการรั
กษาโดยมี
ผู
ป่
วยเป็
ศู
นย์
กลาง ยั
งมี
เรื่
องราวเล็
กๆ น้
อยๆ ที่
ชี้
ให้
เห็
นความส�
ำคั
ญกั
บความกั
งวล
ของผู้
ป่
วยที่
ไม่
ได้
กล่
าวถึ
งและค�
ำถามที่
น�
ำไปสู่
เหตุ
การณ์
ที่
ไม่
พึ
งประสงค์
ปั
จจุ
บั
นนี้
ระบบการบริ
การสุ
ขภาพยั
งใช้
ประโยชน์
น้
อยไปจากความ
เชี่
ยวชาญที่
ผู
ป่
วยสามารถน�
ำมาให้
ได้
โดยการเป็
นหุ
นส่
วนในการบริ
การ
สุ
ขภาพ นอกเหนื
อจากความรู
เกี่
ยวกั
บอาการของเขา ความชอบและเจตคติ