Page 136 - 04-Patient Safety

Basic HTML Version

524
คู่
มื
อหลั
กสู
ตรความปลอดภั
ยของผู้
ป่
วยขององค์
การอนามั
ยโลก: ฉบั
บสหวิ
ชาชี
พ (ฉบั
บภาษาไทย) เล่
ม 4
ผู
ป่
วยต้
องการให้
เปิ
ดเผยเหตุ
การณ์
ที่
ไม่
พึ
งประสงค์
หรื
อสถานการณ์
เกื
อบพลาดหรื
อไม่
การศึ
กษาโดย วิ
นเซนต์
และคณะ (Vincent et al) ตี
พิ
มพ์
ในปี
ค.ศ.
1994 [11] ได้
ศึ
กษาผลกระทบของความเสี
ยหายทางการแพทย์
ต่
อผู
ป่
วย
และญาติ
และเหตุ
ผลที่
ท�
ำให้
มี
การด�
ำเนิ
นการตามกฎหมายหลั
งเหตุ
การณ์
นั้
น ผลการศึ
กษาท�
ำให้
เกิ
ดแรงผลั
กดั
นให้
ค�
ำนึ
งถึ
งบทบาทและประสบการณ์
ของผู
ป่
วย ผู
วิ
จั
ยกลุ
มนี้
ได้
สั
มภาษณ์
ผู
ป่
วยและญาติ
ของผู
ป่
วยที่
ให้
มี
การ
ด�
ำเนิ
นการตามกฎหมายในปี
ค.ศ.1992 จ�
ำนวน 227 ราย (จากตั
วอย่
าง
ทั้
งหมด 446 ราย หรื
อคิ
ดเป็
น 48.7%) จากบริ
ษั
ท 5 แห่
งที่
เป็
นโจทก์
ฟ้
อง
ร้
องการประมาทของแพทย์
พบว่
าผู
ตอบมากกว่
า 70% ได้
รั
บผลกระทบ
อย่
างรุ
นแรงจากเหตุ
การณ์
ที่
ท�
ำให้
ต้
องฟ้
องร้
อง มี
ผลกระทบระยะยาวต่
อการ
ปฏิ
บั
ติ
งาน ชี
วิ
ตทางสั
งคม และความสั
มพั
นธ์
ในครอบครั
ว ผลการส�
ำรวจนี้
แสดงให้
เห็
นว่
าเหตุ
การณ์
เหล่
านั้
นก่
อให้
เกิ
ดอารมณ์
ที่
รุ
นแรงอยู
เป็
นเวลา
นาน การตั
ดสิ
นใจด�
ำเนิ
นการตามกฎหมายมี
พื้
นฐานเริ่
มต้
นมาจากความเสี
หาย และถู
กกระทบด้
วยการจั
ดการที่
ไม่
รวดเร็
วพอ และการสื่
อสารที่
ไม่
ดี
หลั
งเกิ
ดเหตุ
การณ์
แม้
ว่
าจะให้
ค�
ำอธิ
บาย ซึ่
งน้
อยกว่
า 15% มี
ความพึ
งพอใจ
4 หั
วข้
อใหญ่
ที่
ปรากฏขึ้
นจากการวิ
เคราะห์
ถึ
งเหตุ
ผลของการ
ฟ้
องร้
อง [11] ได้
แก่
• ความกั
งวลเกี่
ยวกั
บมาตรฐานของการดู
แล-ซึ่
งทั้
งผู
ป่
วยและญาติ
ต้
องการ เพื่
อป้
องกั
นเหตุ
การณ์
คล้
ายกั
นที่
จะเกิ
ดขึ้
นอี
กในอนาคต
• ความต้
องการค�
ำอธิ
บาย-เพื่
อให้
ทราบว่
าความเสี
ยหายเกิ
ดขึ้
นได้
อย่
างไรและท�
ำไมจึ
งเกิ
• การชดเชย-ส�
ำหรั
บความเสี
ยหายจริ
ง ความเจ็
บปวด และความ
ทุ
กข์
ทรมาน หรื
อการให้
การดู
แลในอนาคตแก่
ผู้
เสี
ยหาย
• ความพร้
อมรั
บผิ
ด-ความเชื่
อว่
าเจ้
าหน้
าที่
หรื
อองค์
กรควรรั
บผิ
ดชอบ
ต่
อการกระท�
ำของเขา ผู
ป่
วยต้
องการความซื่
อตรงที่
มากขึ้
น การ
มองเห็
นความรุ
นแรงของการบาดเจ็
บที่
ผู
ป่
วยได้
รั
บ และการมี
หลั
ประกั
นว่
าบทเรี
ยนนี้
ได้
รั
บการเรี
ยนรู
จากประสบการณ์
ของเขา