530
คู่
มื
อหลั
กสู
ตรความปลอดภั
ยของผู้
ป่
วยขององค์
การอนามั
ยโลก: ฉบั
บสหวิ
ชาชี
พ (ฉบั
บภาษาไทย) เล่
ม 4
เพื่
อให้
เกิ
ดการสื
่
อสารได้
โดยตรง (เผชิ
ญหน้
ากั
น) และเป็
นการบอกว่
าเขา
จะไม่
ต้
องรี
บออกไป
ระหว่
างการสนทนาควรอยู
่
ในท่
าทางที่
สงบและสบตาไว้
ตลอดเวลา
หากวั
ฒนธรรมนี้
เหมาะสมกั
บสั
งคมนั้
น บางครั้
งผู
้
ป่
วยอาจจะร้
องไห้
วิ
ธี
การ
ที่
ดี
ที่
สุ
ดคื
อ ให้
ท่
านมองไปยั
งคนอื่
น และปล่
อยให้
ผู
้
ป่
วยอยู
่
กั
บตั
วของเขาเอง
และให้
เขามี
เวลาตั้
งสติ
เปิ
ดใจรั
บฟั
ง
บทบาทที่
ส�
ำคั
ญของผู
้
ให้
บริ
การสุ
ขภาพคื
อ รั
บฟั
งโดยไม่
ขั
ดจั
งหวะ
การพู
ดของผู
้
ป่
วย การมองตาไว้
ตลอดเวลา และคงความเงี
ยบไว้
เป็
นวิ
ธี
การที่
ดี
ที่
แสดงให้
ผู้
ป่
วยเห็
นว่
าเราเห็
นอกเห็
นใจและสนใจเขา
ขั้
นตอนที่
2 Perception (P) การรั
บรู้
ควรเริ
่
มต้
นถามผู
้
ป่
วยว่
าเขาคิ
ดว่
าเราก�
ำลั
งท�
ำอะไร ซึ่
งท�
ำให้
ผู
้
ให้
บริ
การสุ
ขภาพเข้
าใจได้
ว่
าผู้
ป่
วยเข้
าใจสถานการณ์
หรื
อไม่
ขั้
นตอนที่
3 Information (I) ข้
อมู
ล
นั
กศึ
กษาจ�
ำนวนมากจะกั
งวลว่
า เขาจะเปิ
ดเผยข้
อมู
ลให้
แก่
ผู
้
ป่
วยได้
มากน้
อยเพี
ยงใด ประเทศที่
ต่
างกั
น จะมี
กฎที่
ต่
างกั
นในกระบวนการนี้
กฎ
ทั่
วไปที่
สามารถน�
ำไปใช้
ได้
กั
บประเทศและวั
ฒนธรรมส่
วนใหญ่
คื
อ การให้
ความสนใจไปยั
งความต้
องการของแต่
ละคน ผู้
ป่
วยมี
หลากหลายซึ่
งเป็
นไป
ตามธรรมชาติ
ของความเป็
นมนุ
ษย์
จึ
งท�
ำให้
ความต้
องการข้
อมู
ลแตกต่
างกั
น
นั
กศึ
กษาควรได้
รั
บค�
ำแนะน�
ำจากผู้
นิ
เทศของเขาในด้
านนี้
ครู
และผู้
นิ
เทศที่
ต่
างกั
นจะให้
ข้
อมู
ลมากหรื
อน้
อยไม่
เหมื
อนกั
น การสั
งเกตการณ์
เข้
าถึ
งของ
ผู
้
ให้
บริ
การสุ
ขภาพต่
างๆ จะเป็
นโอกาสที่
ส�
ำคั
ญของนั
กศึ
กษาได้
เรี
ยนรู
้
ว่
า
เขาท�
ำอย่
างไรกั
บคนที
่
ต่
างกั
น โปรดจ�
ำไว้
ว่
าผู
้
ป่
วยเป็
นคนหลั
ก นั
กศึ
กษา
จ�
ำเป็
นต้
องเน้
นความสนใจมายั
งผู
้
ป่
วยแต่
ละคน เพื่
อที่
จะได้
รู
้
ว่
าเขาต้
องการ
อะไร และเขาได้
รั
บข้
อมู
ลที
่
เขาต้
องการหรื
อไม่
นั
กศึ
กษาไม่
ควรคิ
ดว่
าผู
้
ป่
วย
ไม่
ต้
องการที่
จะรู้