Page 69 - 05-Patient Safety

603 
คู่มือหลักสูตรความปลอดภัยของผู้ป่วยขององค์การอนามัยโลก: ฉบับสหวิชาชีพ (ฉบับภาษาไทย) เล่ม 5
ติดเชื้อที่ดีกว่า เช่น การให้ยาปฏิชีวนะเพื่อการป้องกันที่เหมาะสมท�ำให้ลด
อัตราการติดเชื้อหลั งผ่าตัด นอกจากนี้ความพยายามที่จะเพิ่มความตระหนัก
และความสนใจ เรื่องความเสี่ยงของการแพร่ เชื้อในทีมบุคลากรทางการ
รักษาก็มี ส่วนช่วยได้
บุคลากรทุกคนมีความรับผิดชอบที่จะลดโอกาสปนเปื้อนของเสื้อผ้า
มือ และเครื่ องมือ ที่มี ความสัมพันธ์กั บการแพร่เชื้อ (ดูรายละเอี ยดการ
ควบคุมการติดเชื้อในหัวข้อที่ 9) T9
ระหว่างการฝึกปฏิบัติ งาน นักศึ กษาจ�ำนวนมากอยู่ร่วมในการผ่าตั ด
หรือการท�ำหัตถการที่รุกล�้ำ หรืออยู่ใกล้กับผู้ป่วยที่ติ ดเชื้อได้ง่าย นักศึกษา
ต้องปฏิบัติ ตามคู่มือแนวทางการควบคุมการติดเชื้อ และฝึกปฏิบัติตามวิ ธี
การป้องกั นการติดเชื้อแบบมาตรฐาน ทีมที่มี ประสิทธิ ภาพจะให้ก�ำลังใจแก่
สมาชิกทุกคนของทีมไม่ ว่าจะวิชาชีพใด หรื อประสบการณ์มากน้อยเพียง
ใดก็ตาม ซึ่งท�ำได้โดยให้ทุกคนมีสิทธิ์พู ดขึ้นมาได้ ในกรณีที่สงสัยว่าอาจมี
ปัญหาเกี่ยวกับปลอดภัย แม้คนนั้นจะอาวุโสน้อยที่สุดในทีม
การจัดการผู้ป่วยไม่ ดีพอ
ห้องผ่าตัดและสภาพแวดล้อมเป็นที่ที่มีกิ จกรรมที่ซับซ้อนมาก ซึ่ง
เกี่ยวข้องกับผู้ให้บริการสุขภาพหลายสาขา และควรรวมผู้ป่วยมามีส่วนด้วย
ในขณะที่ยังมี สติ นี่อาจใช้เป็นค�ำอธิบายว่า ท�ำไมเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์
ถึงพบที่แผนกผ่าตัดมากกว่าแผนกอื่นๆ ของโรงพยาบาล
เหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ หลักๆ ที่พบร่วมกั บการผ่าตัดประกอบ
ด้วย การติดเชื้อหลังการผ่าตั ด ภาวะแทรกซ้อนทางระบบหัวใจและหลอด
เลือด ภาวะแทรกซ้อนของระบบหายใจ และภาวะแทรกซ้ อนทางหลอดเลือด
อุดตัน เมื่อได้วิเคราะห์เหตุการณ์เหล่านี้ก็ พบว่ามีสภาพก่อนผ่าตัดที่หลาก
หลาย (ปัจจัยแฝง) ปัจจัยแฝงนี้ประกอบด้วย
• การน�ำคู่ มือแนวทางปฏิบัติ หรือแนวปฏิบัติมาใช้ไม่พอเพียง
• ผู้น�ำที่ไม่ดี
• ทีมงานที่ไม่ดี
• ความขัดแย้งระหว่างแผนกหรือกลุ่มต่างๆ ภายในองค์กร
• การฝึกอบรมและการเตรียมเจ้าหน้าที่ไม่พอเพี ยง