608
คู่
มื
อหลั
กสู
ตรความปลอดภั
ยของผู้
ป่
วยขององค์
การอนามั
ยโลก: ฉบั
บสหวิ
ชาชี
พ (ฉบั
บภาษาไทย) เล่
ม 5
ใจที่
เป็
นไปได้
ทั้
งหมด และผลที่
ตามมาของการตั
ดสิ
นใจนั้
นๆ โดยการระบุ
จุ
ดการตั
ดสิ
นใจแต่
ละจุ
ด ตามด้
วยแนวปฏิ
บั
ติ
เหตุ
ผล การตั
ดสิ
นใจ และ
ประสบการณ์
ของผู้
ให้
บริ
การสุ
ขภาพ คู่
มื
อแนวทางนี้
ตั้
งอยู่
บนพื้
นฐานของ
คุ
ณค่
าในความพยายามระบุ
การรั
กษาที่
เสี่
ยง/รุ
กล�้
ำน้
อยที่
สุ
ด ที่
เหมาะสม
กั
บสถานการณ์
และให้
ความเคารพทางเลื
อกของผู
้
ป่
วยเมื่
อมี
ทางให้
เลื
อก
ได้
(นั่
นคื
อ ให้
ผู้
ป่
วยมี
ส่
วนร่
วมในกระบวนการตั
ดสิ
นใจ) คู่
มื
อแนวทางควร
ถู
กทบทวนและปรั
บปรุ
งตามที่
จ�
ำเป็
น หรื
ออย่
างน้
อยควรท�
ำทุ
กสามปี
สถาบั
นทางการแพทย์
(IOM) [8] ได้
ระบุ
ว่
า การปฏิ
บั
ติ
ที่
หลากหลาย
ในการดู
แลรั
กษานั
บเป็
นปั
ญหาหนึ่
งที่
ส�
ำคั
ญ ความหลากหลายมี
ทั้
งใช้
มาก
ไป ใช้
น้
อยไป และใช้
ผิ
ด ผู
้
ให้
บริ
การสุ
ขภาพที่
ปฏิ
บั
ติ
งานในโรงพยาบาลและ
คลิ
นิ
ก เป็
นผู้
ที่
ไม่
มี
เวลา ไม่
มี
ทรั
พยากร หรื
อความเชี่
ยวชาญเพี
ยงพอ ที่
จะ
ท�
ำคู
่
มื
อแนวทางของตนเองขึ้
นมา ดั
งนั้
นผู
้
ให้
บริ
การสุ
ขภาพจึ
งควรที่
จะน�
ำ
คู
่
มื
อแนวทางที
่
มี
อยู
่
แล้
วมาใช้
และดั
ดแปลงให้
เข้
ากั
บการปฏิ
บั
ติ
งานและ
สภาพแวดล้
อมของเขา
คู
่
มื
อแนวทางมี
ความจ�
ำเป็
นเพราะความซั
บซ้
อนของการรั
กษา
และระดั
บของการรั
กษาเฉพาะทาง ร่
วมกั
บผู
้
ให้
การรั
กษาหลายสาขามา
เกี่
ยวข้
องกั
น ที่
ท�
ำให้
ความเห็
นส่
วนบุ
คคลหรื
อความชอบส่
วนตั
วของสาขา
และองค์
กรไม่
ปลอดภั
ยและเยิ่
นเย้
อ (redundant) ในปั
จจุ
บั
นคู่
มื
อแนวทาง
ที่
ใช้
ได้
มี
เป็
นร้
อย เพื่
อช่
วยผู้
ให้
บริ
การสุ
ขภาพปฏิ
บั
ติ
ตามได้
อย่
างปลอดภั
ย
ป้
องกั
นการรั
กษาผิ
ดคน ผิ
ดข้
าง หรื
อผิ
ดหั
ตถการ เช่
นเดี
ยวกั
บการติ
ดเชื้
อ
ของต�
ำแหน่
งที่
ท�
ำหั
ตถการ
นั
กศึ
กษาไม่
ถู
กบอกเสมอไป ถึ
งคู่
มื
อแนวทางด้
านต่
างๆ ที่
ใช้
ในการ
รั
กษา อย่
างไรก็
ตามเขาควรรั
บรู้
ว่
าคู่
มื
อแนวทางมี
อยู่
มากมาย โดยเฉพาะ
อย่
างยิ่
ง ในการรั
กษาโรคเรื้
อรั
งที่
บอกวิ
ธี
การรั
กษาที่
ดี
ที่
สุ
ดให้
แก่
ผู
้
ป่
วย คู
่
มื
อ
แนวทางอาจไม่
สามารถเข้
าถึ
งได้
โดยที
มที่
ต้
องการใช้
หรื
อที
มอาจไม่
รู
้
ว่
ามี
อยู
่
เป็
นธรรมดาที่
สถานบริ
การหนึ่
งจะตี
พิ
มพ์
คู่
มื
อแนวทางขึ้
นมา แต่
ไม่
ได้
รู้
กั
น
ทุ
กคนว่
ามี
อยู่
บางครั้
งก็
มี
คู่
มื
อแนวทางที่
หลากหลาย จึ
งไม่
สนใจที่
จะดู
และ
ไม่
เห็
นความส�
ำคั
ญ ขั้
นตอนแรกของการฝึ
กนั
กศึ
กษาคื
อให้
เขาตระหนั
กถึ
ง
การใช้
คู่
มื
อแนวทางที่
เหมาะสม แล้
วจึ
งค่
อยฝึ
กให้
ถามหาและน�
ำมาใช้
คู่
มื
อ
แนวทางที่
มี
ประสิ
ทธิ
ภาพจะพิ
จารณาถึ
งสภาพแวดล้
อมของท้
องถิ่
นและ